Wat zijn de soorten en soorten diabetes?

Er zijn verschillende soorten en typen diabetes mellitus, die elk hun eigen kenmerken en verschillen hebben.

Naast de bekende namen van de typen diabetes mellitus - type 1 en 2 - vind je vaak ook andere typen van de ziekte, die vaak raadselachtig zijn. Het is bijvoorbeeld niet helemaal duidelijk wat zwangerschapsdiabetes is tijdens de zwangerschap of lada-diabetes. Dus welke andere soorten en soorten diabetes zijn er?

Belangrijkste soorten

Meestal kan men in de formulering van de diagnose de concepten "diabetes type 1" of "diabetes type 2" vinden. Het is deze classificatie die de ziekte bepaalt op basis van de behoefte van het lichaam aan insuline.

Type 1-diabetes wordt gekenmerkt door de vernietiging van gespecialiseerde bètacellen van de pancreas die verantwoordelijk zijn voor de insulineproductie. Dit gebeurt meestal wanneer een persoon wordt blootgesteld aan een virale infectie, waardoor het immuunsysteem "agressors" begint te produceren voor de kliercellen, die ze vernietigen. Als gevolg hiervan treedt insulinetekort op in het bloed. Omdat cellen geen glucose uit het bloed kunnen opnemen zonder zo'n belangrijk hormoon als insuline, verhongeren ze letterlijk, terwijl ze "drijven" naar glucose.

Als insuline van buitenaf in het lichaam wordt gebracht, zullen de cellen "met vreugde" glucose gaan consumeren, terwijl het suikerniveau zal normaliseren. Daarom wordt type 1 ziekte ook wel insulineafhankelijke diabetes mellitus genoemd.

Wanneer de term "niet-insulineafhankelijke diabetes mellitus" wordt genoemd, betekent dit type 2-diabetes. De pathogenese ervan is gebaseerd op twee belangrijke punten:

• pathologie van bètacellen;
• schending van de insulinegevoeligheid door insulineafhankelijke cellen van het lichaam.

Deze aandoening ontwikkelt zich vaker bij zwaarlijvige mensen, aangezien obesitas leidt tot de vorming van resistentie (immuniteits)cellen tegen de werking van insuline. Naast obesitas wordt de opname van glucose beïnvloed door roken, gebrek aan lichaamsbeweging en het nemen van bepaalde medicijnen.

Diabetes type 3

Er is diabetes type 3, die symptomen van type 1 en 2 combineert. Namelijk de ophoping van vetweefsel in de lever (zoals bij type 2 diabetes) en insulinetekort (zoals bij type 1 diabetes). In het leven is diabetes type 2 die positief reageert op insulinetherapie type 3. Maar dit type wordt niet erkend door de gezondheidsorganisatie, dus alle gevallen zijn onderverdeeld in type 1 en 2.

Deze ziekte is niet ongewoon. De reden wordt beschouwd als een toename van de opname van jodium in de darm als gevolg van de verschillende pathologieën. Dit leidt tot thyrotoxische diabetes type 2 met een complexe pathogenese. De behandeling ermee moet fundamenteel verschillen van de standaardtherapie.

verborgen vorm

Latente diabetes mellitus is een aandoening waarbij glucose uit voedsel langzaam wordt opgenomen, maar de insulineproductie op het juiste of verhoogde niveau blijft. Klinisch latente diabetes komt niet voor. Deze vorm gaat vooraf aan diabetes type 2. Het moet gezegd worden dat de verborgen variant van diabetes pre-diabetes is, in dit stadium is het nog steeds mogelijk om de toestand van het koolhydraatmetabolisme te beïnvloeden.

Latente diabetes kan gedurende lange tijd (tot meerdere jaren) optreden. Om het op tijd te herkennen, moet u vaak de bloedglucose controleren, wat vooral belangrijk is voor mensen met predisponerende factoren (obesitas, hypertensie en het gebruik van diuretica die de kaliumspiegels verlagen, polycysteus ovariumsyndroom).

Als latente diabetes mellitus tijdig wordt gedetecteerd, zal deze vorm, met inachtneming van eenvoudige preventieregels, nooit diabetes type 2 worden. Om dit te voorkomen, moet u lichamelijke activiteit verhogen, een dieet volgen en de bloedglucose onder controle houden.

Labiel en stabiel

Je kunt ook een formulering vinden als 'stabiele en labiele diabetes'. Dus ze zeggen zowel over type 1 diabetes als over type 2. Onder deze termen verstaan we het klinische verloop van de ziekte.

Labiele diabetes wordt gekenmerkt door een vrij ernstig en onvoorspelbaar beloop. Verandert het suikergehalte in het bloed gedurende de dag drastisch, waardoor u niet de optimale dosis insuline kunt kiezen. Met deze vorm komen acute en late complicaties vaker voor - ketoacidose, aandoeningen van de nieren, het gezichtsorgaan. De labiele vorm is kenmerkend voor de adolescentie.

De stabiele vorm wordt gekenmerkt door een uniform verloop zonder plotselinge suikerdalingen, mildere symptomen en een laag niveau van hyperglykemie.

zwangerschaps

Zwangerschapsdiabetes is een vorm van diabetes die ontstaat tijdens de zwangerschap. Dracht, of in lat. gestatio is zwangerschap. De oorzaken van dit type ziekte zijn niet betrouwbaar vastgesteld, maar de hormonen die worden geproduceerd door de placenta en het lichaam van de aanstaande moeder leiden tot fysiologische insulineresistentie. Er zijn bepaalde factoren die leiden tot de ontwikkeling van zwangerschapsdiabetes. Waaronder:

• late zwangerschap;
• familie diabetes;
• roken;
• zwaarlijvigheid;
• doodgeboorte bij eerdere zwangerschappen.

Als een vrouw de instructies van de arts opvolgt, regelmatig tests doet, kan zo'n onaangename ziekte worden vermeden. Als zich diabetes heeft ontwikkeld, worden adequate insulinetherapie en ziekenhuisopname voorgeschreven. De patiënt wordt gecontroleerd door een verloskundige-gynaecoloog, endocrinoloog, internist, oogarts, neuroloog. Na de bevalling wordt het koolhydraatmetabolisme in de regel weer normaal.

Het is belangrijk op te merken dat zwangerschapsdiabetes ook na de bevalling kan blijven bestaan. Deze diagnose is geldig tot 2 maanden na de geboorte. Tijdens deze periode moet een vrouw de behandeling voortzetten, maar met een aanpassing van de insulinedosering, die wordt berekend door de behandelend arts of endocrinoloog. 2 maanden na de bevalling ondergaat een vrouw een stresstest, die zal aangeven of er sprake is van een schending van het koolhydraatmetabolisme. Als hyperglykemie wordt opgemerkt, wordt de diagnose gecorrigeerd en wordt een passende behandeling voorgeschreven.

Lada-diabetes

Latente diabetes mellitus, of lada-diabetes, wordt zelden gediagnosticeerd vanwege het latente verloop ervan. Lada-diabetes heeft kenmerken in relatie tot andere vormen.

1. Laboratoriumtests onthullen deze vorm niet. Het glucosegehalte op een lege maag is meestal niet verhoogd.
2. De eerste symptomen van de ziekte verschijnen na 25 jaar.
3. Zwangerschap, stress, infectieziekten, snelle gewichtstoename door vetweefsel kunnen klinische symptomen veroorzaken.
4. Lada-diabetes komt het vaakst voor bij mensen zonder obesitas.
5. De symptomen zijn vergelijkbaar met die van diabetes type 2, maar in een meer subtiele vorm.
6. In het bloed van de patiënt kunnen markers van diabetes type 1 worden gedetecteerd.
7. Lada-diabetes wordt gecontroleerd door een dieet en inname van hypoglycemische geneesmiddelen.

Om lada-diabetes te bepalen, worden specifieke tests uitgevoerd, die zullen worden besproken in een artikel dat specifiek aan deze aandoening is gewijd.

Mody-diabetes

Diabetes mody mellitus wordt zelden herkend, het wordt geassocieerd met een mutatie van bepaalde genen (er zijn er 8). Deze genen zijn verantwoordelijk voor de normale structuur van insuline of voor de optimale ontwikkeling van bètacellen. Mody-diabetes wordt gekenmerkt als laag-progressief, zich ontwikkelend bij jonge mensen (vaker kinderen, adolescenten).

Van alle patiënten met diabetes is mody-diabetes verantwoordelijk voor 2-5% van de gevallen, maar de ontwikkeling van het zwangerschapstype is precies geassocieerd met genetische mutaties. Een betrouwbare diagnose van mody diabetes is alleen mogelijk met behulp van moleculair genetisch onderzoek.

Kenmerken van de stroom van dit formulier:

• komt voor bij kinderen
• soms is er een stijging van glucose tot 8 mmol / l;
• geen obesitas;
• er is geen insulineresistentie;
• SD is verkrijgbaar in twee generaties;
• Het verloop is vergelijkbaar met dat bij diabetes type 2.

steroïde diabetes

Steroïde diabetes ontwikkelt zich bij langdurig gebruik van geneesmiddelen op basis van corticosteroïden of bij hypercortisolisme (syndroom of ziekte Itsenko-Cushing). Bijnierhormonen hebben een nadelig effect op de bètacellen van de pancreas, met als gevolg een tekort aan insuline.

Steroïde diabetes mellitus is een insulineafhankelijke aandoening. Maar het klinische verloop ervan omvat enkele kenmerken van type 1 en type 2 diabetes. Bovendien is er een schending van het werk van andere organen als gevolg van de werking van corticoïden. Deze diabetes wordt behandeld als diabetes type 2.

alvleesklier

Pancreas DM is een secundaire ziekte. Het ontwikkelt zich als reactie op de vernietiging van de alvleesklier bij pancreatitis, stenen in de galblaas en kanalen, na operaties aan de klier. Al deze factoren leiden tot een afname van actieve bètacellen en insulinedeficiëntie. Het verloopt als type 1 diabetes.

Andere secundaire vormen

Bijnier-, hypofyse- en schildklierdiabetes treden op tegen de achtergrond van een overmatige hoeveelheid van bepaalde hormonen in het bloed, wat leidt tot de vernietiging van insulineproducerende cellen. De kliniek is vergelijkbaar met diabetes type 1 met symptomen van schade aan andere organen en weefsels.